Zaterdag (08/11)ondernemen we een busrit van 8 uren naar Huai Xai. Zondagzullen we van daaruit een taxi nemen naar Paktha in aanwezigheid van Stuart Ling, een Australiër die reeds vele jaren in Laos woont en werkt voor het project vredeseilanden VECO. Het doel van dit project is het verbeteren van de 'voedselveiligheid'. Het focust zich op 4 onderdelen:

- rijsvelden en irrigatie

- upland agriculture (landbouw in bergachtige omgeving) en veeteelt

- het zoeken van fondsen

- het opbouwen an de organisatorische capaciteiten van de dorpelingen en de overheidspartner

Na een uiteenzetting, gegeven door Stuart, nemen we de jeep naar Paktha. Onderweg dienen weeven te stoppen, daar weeen rivier per auto niet over kunnen omdat de brug is weggespoeld door de voorbije moessonregen. De plaatselijke bevolking is al volop bezig met het bouwen van een 2de brug. We banen ons al lopend een weg over de reeds half opgebouwde brug en stappen aan de overkantin een andere jeep om onze weg te vervolgen.

In Paktha nemen we de speedboat tot Hatsa. Van daaruit moeten we te voet verder. Het wordt een tocht in de vlakke zon van 2 uren richting Khe. Tegen de avond bereiken we het dorp. Bij het avondmaal wordt het hard lachen wanneer Dieter beseft dat hij zojuist heeft zitten knabbelen aan de kop van een kip. Hij krijgt verder niets meer door zijn mondbij de gedachte zojuist de hersenen en de ogen te hebben opgegeten. Uiteindelijk zal hij in de loop van de nacht alles aan moeder natuur teruggeven. Naast het avondmaal genieten we volop van de rijstwijn die de locals speciaal voor onze komst hebben klaargemaakt. Het wordt een gezellige boel daar de wijn bij velen een beetje naar het hoofd stijgt.

De volgende dag staan we extra vroeg op om het landschap in de lage mist te bewonderen. De paadjes zijn verraderlijk glad en bij de terugkeer zak ik efkes in de afgrond. Gelukkig gaat deze niet te diep en kan ik er ongeschonden uitkruipen. In de loop van de middag keren we terug richting Pakhta.