Per kayak terug naar Nong Khiaw

Per kayak (2 personen) varen we vandaag het stuk terug dat we 2 dagen geleden per motorisch aangedreven boot hebben afgelegd. Tijdens onze kayaktocht komen we in een moessonregen terecht. Dat was bulderen van het lachen, we zagen niet meer door de regen heen en werden kletsnat. Bij een stuk waar de stroming te sterk was moesten we overstappen op een motorisch aangedreven boot. Daar ik op het verkeerde deel van de boot stond diende ik nog eens over het dak van de boot te klauteren. Bij het afdalen bleef mijn broek aan een nagel hangen en hoorde ik het scheuren ... ter hoogte van mijn poep. De plaatselijke bevolking en de medereizigers maar lachen...

Bloedzuigers

We hebben vandaag een vrije dag en beslissen in groep om met een plaatselijke gids een tocht te ondernemen door de jungle. Na een boottocht van een half uurtje trekken we het groen in. Het is al snel duidelijk dat het een lastige tocht wordt. Door de moessonregen van gisteravond zijn de paden slijkerig en moeilijk toegankelijk. Geregeld gaat er iemand tegen de grond en we zijn al snel helemaal besmeurd met modder. Erger, onze broeken blijken ook nog eens met bloed besmeurd. Na een check blijkt dat onze benen, ondanks de bergschoenen en lange broeken, vol met bloedzuigers zitten en deze beesten willen maar niet lossen! De gids staat ons lichtjes uit te lachen. Bloedzuigers kunnen immers geen kwaad en de plaatselijke bevolking komt hier geregeld mee in aanraking. Voor ons daarentegen is het wel efkes schrikken met al het bloed ... De volgende urenis de paniek reeds volledig geweken en wordt een bloedzuiger koelbloedig verwijderd wanneer deze zich weer eens in ons benen heeft vastgezet met zijn haken.

Na een tocht van +- 3 uur door de jungle bereiken we een dorp waar de kinderen ons tegemoet komen gelopen en ons begroeten met een sabaidee (dag). Na het middagmaal wandelen we terug richting rivier. Van bloedzuigers hebben we geen last meer daar de terugweg via minder modderige wegen gaat.

Luang Prabang watervallen en rit naar Muang Ngoi

Vandaag bezoeken we de watervallen Tat Sae eb Kuang SI. We nemen een tuktuk die ons naar de oever van de rivier brengt en daar nemen we een plaatselijke boot (een soort van brede kano waarinje niet te veel mag bewegen ofje valt in het water). Bij de eerste waterval zijn we getuige van het baden en gewassen worden van olifanten. We besluiten ook zelf een plons te nemen in het water. Het koele water zorgt voor verfrissing. Bij de tweede waterval kunnen we een aantal zwarte beren bewonderen. Ook hier spring ik het koude water in. Het is hier weliswaar moeilijker om kou te krijgen want het is echt lastig zwemmen tegen de stroming in.

De volgende dag (01/11) reizen we verder richting Muang Ngoi. Na een hobbelige busrit van 5 uur stappen we in Nong Khiaw op de boot voor een vaart langs het mooie karstgebergte. In de namiddag arriveren we bij locals waar we ook zullen overnachten. Onze slaapplaats bestaat uit een paalwoning gemaakt uit bamboe met daarin een matras en een muskietennet tegen de beestjes. Van beestjes gesproken, bij het intrekken in onze hut maken we kennis met een toch wel zeer grote spin (7 cm). We overwinnen onze angst en gaan slapen met de hoop dat de spin geen gaatje vindt in het muskietennet.

Vientiane en busrit naar Luang Prabang

Vandaag brengen we een bezoek aan het Buddha Park in Xieng Khuan. In het doorgaan met de bus is er opnieuw het probleem van onvoldoende zitplaatsen. Er wordt een extra plaats gecreëerd door het neerplaatsen van een krukje in de middengang van de bus. Ik neem plaats. Al snel word ik gebombardeerd tot geldontvanger en stoppen locals mij hun busgeld toe dat ik vervolgens aan de buschauffeur overhandig.

Bij de terugkeer van het Buddha Park neem ik plaats achterop de moto bij Sven. Sofie neemt plaats achterop de moto bij Dieter. We besluiten te stoppen aan een tempel en een plaatselijke monnik staat erop ons een rondleiding te geven. Hij stelt zich voor als de 20 jarige Boun Thann. Tijdens de rondleiding deelt Boun Thann ons mee dat zijn leraar is gestorven en zopas is verbrand. Onder een boom zien we inderdaad assen liggen en men is een stuppa (soort grafsteen) aan het maken.Verderop zien we een lichaam smeulen op een steen met errond een aantal snuffelende honden.

Ik ga op de foto met Boun Thann en we wisselen email adressen uit. Hij is namelijk Engels aan het studeren en zou het fijn vinden te kunnen blijven communiceren.

's Avonds nemen we de bus naar Luang Prabang. Het wordt een tocht van 10 tot 14 uren. De busrit gaat langs de bergen en de landschappen zijn dan ook bijzonder mooi. Tijdens de nacht is het moeilijk slapen. De zetels zitten echt ongemakkelijk en bovendien staat de televisie aan en wordt er overluide karaoke afgespeeld. Oordopjes dragen helpt hier echt niet!

Sightseeing Bangkok en nachttrein richting Laos

Na een goede nachtrust neem ik mijn eerst ontbijt op Aziatische bodem. Het worden flensjes met yoghurt en fruit. Mijn maag kan het immers nog niet aan om 's ochtends te starten met noedelsoep en/of rijst zoals daar de gewoonte is.

We beslissen om een wandeling door het stad te maken en een aantal tempels te bezoeken. Onze wandeling starten we langs de plaatselijke markt. Nog niet halverwege de markt begin ik te kokhalzenbij het zien en ruiken van oa lekker zwetende ingewanden, druipende vissenkoppen en dingen waarvan ik niet wil weten wat het was. Ik doe mijn best mijn eten binnen te houden maar het is te laat ... ik kots midden het wandelpad vlak voor het kraampje van een local. Deze begint chagrijnig te vloeken ...ik probeer mij zo snel mogelijk uit te voeten te maken.

In het stad bezoeken we 'the grand palace', ter hoogte van het koninklijk paleis met oa de tempel van de smaragden boedha. Voor het betreden van 'the grand palace' dienen de benen tot onder de knie, de schouders en decoltées bedekt te zijn.

Bij de het terugwandelen in de namiddag krijgen we onze eerste moessonregen te verduren. We beslissen efkes te schuilen maar het regenen houd niet op. Uiteindelijk arriveren we als doorwaterde kiekens aan het guesthouse.

Tegen de avond nemen we onzerugzak om met de plaatselijke bus richting het treinstation te gaan. De nachttrein zal ons naar Laos brengen. Door file arriveren we maar net op tijd aan het treinstation. Het nemen van de plaatselijke bus is een belevenis op zich. Mensen springen op en af de bus nog voor deze stil staat. Voor de enorme stank en schadelijke uitlaatgassen dragen heel wat locals een masker voor de mond.

Op de nachttrein maken we kennis met twee Duitsers die we tijdens onze verdere reis nog zullen tegenkomen en ontmoeten we Raf, een Antwerpenaar, die reeds jaren wonende is in Thailand.

We nemen plaats in het restaurant van de trein en drinken Tiger beer bij een spelletje kaarten, de wind in ons gezicht en muziek op de achtergrond. Van ambiance gesproken...

Inde vroege ochtend (28/10) worden we luidruchtig wakkergemaakt door een aantal mannen in uniform die vragen achter de paspoorten. Ik kan niet meer slapen en besluit wat van het landschap te genieten dat doet verlangen naar meer dekomende dagen. Het moet gezegd, Bangkok was leuk voor 2 dagen, maar voor langer zou ik niet tekenen.

Bij aankomst rond 11 uur nemen we eerst een middagmaal. We maken voor het eerst kennis met het wel zeer pikante eten. Bij het naar toilet gaan merk ik al snel opdat mener hier andere gewoonten op nahoud. Bij een eerste check merk ik een Frans wc op, eenhandsproeier, een bak vol water met hierin een pot en GEEN toiletpapier! Wat is nu de bedoeling ... wel, locals die hun behoefte doen reinigen zich met de linkerhand en handsproeier (neen, geen gebruik van wc papier) en spoelen dan het toilet door met véél potjes water. Het is dan ook zo dat er niet mag worden gegeten met de onreine linkerhand.Gelukkig ben ik voorzien van veel papieren zakdoekjes en vind ik een vuilnisbakje om deze vervolgens te kunnen droppen.

Na het middagmaal wandelen we in een blakende zon richting de Friendship's bridge naar Vientiane. Van daaruit nemen we toch wel een zeer overvolle bus naar ons volgende guesthouse.

's Avonds wandelen we langs de mooi verlichte oevers van de bruine Mekongrivier en drinken we overheerlijke fruitshakes. Het advies om geen drankjes met ijs tedrinken sla ik in de wind. Ik merk morgen wel of mijn darmen resistent zijn of niet en ik al dan niet met diarree te kampen krijg. Ik geniet van het moment!

De wereld vanuit de lucht bekeken en aankomst in Bangkok

Ik stap vandaag, 25 oktober 2008, vol nieuwsgierigheid op het vliegtuig richting Thailand. Ik zal de komende 3 weken rondtrekken in het authentieke Laos. Mijn medereizigers zijn Hilde, Wim, Sven, Mia, Sabine, Dieter, Sofie, Joke en Malika.

We spreken af om 15u30 in de luchthaven van Zaventem want om uiterlijk 16u00 moeten we ingecheckt zijn. In 2 vluchten en na +- 12 vermoeiende uren (zondag 26/10)komen we aan in de 'city of angels' en zo'n beetje het episch centrum van zuid-oost Azië 'BANGKOK'. Plaatselijke tijd is het 6 uur later dan in België.

Wanneer de vliegtuigdeur wordt geopend, komt de zwoele lucht ( hoge temperaturen en zeer hoge luchtvochtigheid) ons tegemoet. Het moet gezegd, dit wordt 3 weken zweten en puffen ....

Bij het buitenlopen van de 'toch wel indrukwekkend grote en moderne'luchthaven worden we aangeklampt door luidroepende Aziaten die trachtenhun tuk tuk (motorisch aangedreven driewieler) oftaxi aan tebiedenvoor verder vervoer. Uiteindelijk kiezen we voor een minibusje dat ons naar ons guesthouse in de stadswijk Banglamphu zal brengen.

In het straatbeeld vallenmeteen de grote contrasten op. Torenhoge dure appartementsgebouwen rijzen op naast erbarmelijke krottenwijken. Verkeersregels bestaan er niet en/of er wordt zich niet aan de regels gehouden. Het verkeer is met andere woorden één grote chaos. Op elke hoek van de straat staat de de koning en/of koningin afgebeeld die als bigbrother (sister) op de bevolking neerkijkt.

Bij aankomst in de guesthouse is er de mogelijkheid tot een beetje uitrusten, een douche nemen of reeds op verkenning gaan. 's Avonds spreken we af om samen te eten en ons visum voor Laos aan te vragen. We kuieren in Khao San Road, de budget straat waar je tal van shops vindt om aankopen te doen voor je verdere reis (goedkope kledij, eten en drinken ...)

Sabine en ik besluiten om een Thaise voetmassage te nemen en genieten doen we ... Ik moet wel zeggen dat de Aziaten een vrij masochistisch volkje zijn, voor een massage met zachte aanpak moet je elders zijn ...

We kruipen moe in ons bedje.

Welkom op mijn reislog!

Hallo en welkom!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens mijn reizen naar het buitenland. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden. Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust een berichtje achter!

Groetjes,

Nannie