Veilig en wel geland!

Hey,

we zijn er geraakt, na 25 uren reizenwaarvan 18 uur vliegen. Het doet wat met een mens ... Joke zag na exact 16 uur vliegen opeens de rode planeet Mars aan het raam verschijnen ... niet dus, het was de weerkaatsing van het rode lampje 'niet roken' in het raam. Van hallucinaties gesproken!

De vlucht was ruig, van turbulentie gesproken, ik dacht dat ik op een rollercoaster zat met momenten ...

Na aankomst stad verkent en workshop Barik binnengestapt. De eigenaar zal ons de volgende dag, vandaag dus, op sleeptouw nemen naar Prambanan en Borobudur en enkel kunstateliers.

Prambanan en Borobudur vielen eigenlijk best tegen ondanks het feit dat ze sterk worden aangeraden in alle trotters. Been there, seen it, but that's all.

Verder:

-de zon brandt hier verraderlijk ...

-wij blanken zijn een echte attractie ... mensen spreken ons geregeld aan om als een BV samen op de foto te gaan

-het zelf regelen van de reis brengt heel wat flexibiliteit met zich mee, maar desniettemin is het soms rondcrossen en spartelen ,afdingen hebbenwe ondertussen al geleerd ...

Morgen gaan we richting Tosari om tijdens de nacht die volgt de Bromo te beklimmen.

Tot schrijfs!

Reiskriebels of niet?

Selamat siang (Goedemiddag!)

Vanmorgen ben ik opgestaan met enorme maagpijn. Zou het een bijwerking van de Lariam zijn, die de kop opsteekt of houden we het bij reiskriebels?

Daar in vrijwel alle delen van Indonesië malaria heerst neem ik preventief Lariam in. Lariam heeft echter enorm veel mogelijke bijwerkingen en om toch niet volledig in paniek te slaan wanneer ikrare dingen zou beginnen zeggen of doen,heb ik toch maar eens de waslijst van mogelijke bijwerkingen erbij genomen. Dit zijn ze: misselijkheid, braken, diarree, maagpijn, duizeligheid, evenwichtsverlies, hoofdpijn, slaperigheid, abnormale dromen, beven, coördinatiestoornissen, stuipen, opwinding, angst, depressie, opwinding, hallucinaties, geheugenverlies, haarverlies, huidreacties, spierkrampen, spijsverteringsstoornissen, vermindering van eetlust, zweten, koorts, rillingen ...

Nu, volgens mij valt het allemaal nog mee, niet? Alleen vraag ik mij af wat ze verstaan onder abnormale dromen... De opwinding en hallucinaties kunnen volgens mij nog voor leuke taferelen zorgen en tja, haarverlies? het zal wel niet zo erg zijn zeker dat ik als een kale knikker terugkom.

By the way ... de maagpijn is ondertussen verdwenen en de rugzak gepakt. We kunnen er dus tegenaan gaan.

Tot schrijfs vanop Aziatische bodem.

Sampai jumpa (Tot binnenkort!)

Een voorproefje

Hallo vrienden en vriendinnetjes,

ik ben nog niet vertrokken maar reeds dit voorsmaakje over hoe spannend het wel kanworden..

Mijn reisgenoot Sven heeft dinsdag nog eens een telefoontje gedaan naar Garuda Airlines en het beloofd nog spannender te worden dan het nu al is.

Normaal gezien hadden we bij landing in Denpasar ongeveer een 3 tal uren voor ( let op de volgorde van uit te voeren acties!) het uitchecken; het visum te kopen, het gereserveerde vliegtuigticket aan te kopen en terug in te checken ...

Kleine wijziging; er dient een enorme stroomversnelling te komen tijdens het uitchecken en het visum aankopen want ...

Garuda Airlines was een kleinigheid vergeten te vermelden. Normaal gezien konden we tot 7 dagen voor betaling een vlucht reserveren, nu blijkt dat dit in de laatste week maar één dag meer is!!!!

Sven heeft zijn uiterste best gedaan ze te overtuigen en na veel vijven en zessen kon de vlucht toch worden gereserveerd, ware het niet dat het maar tot zondag 14 juni, stipt 16u30 is. Daarna vervalt onze reservatie. Dus m.a.w het uitchecken, het aankopen van een visum en de gereserveerde tickets ophalen dient te gebeuren in een tijdspanne van 1u15 min, want we landen om 15u15.

Geen idee of het ons gaat lukken, maar het avontuur kan beginnen zodra we zijn geland.

Als het ons niet lukt, slapen we onze eerste nacht op Bali en vliegen we in de vroege ochtend alsnog door naar Java, dit waarschijnlijk tot groot jolijt van mijn medereizigers daar zij degenen waren dieopteerden om door te vliegen opdat ze de volgende dag niet opnieuw vroeg uit de veren zouden moeten.

Nog 2 dagenen we zijn op weg mensen.Getting só excited!

Het aftellen kan beginnen!

Tien! negen! acht! zeven! zes! vijf! vier! drie! twee! één! GO!Het aftellen is begonnen :) Binnen welgeteld 10 dagen stap ik opnieuw het vliegtuig op richting Azië, meer bepaald Indonesië. Mijn reisgenoten zijn Joke en Sven. Dit keer trekken we er niet op uit met een organisatie en regelen we bijgevolg alles zelf, wat het uiteraard dat tikkeltje spannender en avontuurlijker maakt ;)

Een ruwe schets van onze route:

zaterdag 13 juni '09: richting Charles De Gaulle; om 11u20 stijgt het vliegtuig op

zondag 14 juni '09: aankomst in de luchthaven van Taiwan rond 6u35; vertrek vanuit Taiwan richting Denpasar om 10u. Om 15u15 komen we aan in Denpasar. Daar hebben we welgeteld 3 uur om uit te checken, ons visum te kopen, het vliegtuig ticket aan te kopen en opnieuw in te checken voor onze binnenlandse vlucht. Rond 20u landen we in Yogyakarta.

maandag 15 juni '09: Yogyakarta oa paleis van de sultan

dinsdag 16 juni '09: Prambanan en Borobudur

woensdag 17 juni '09: richting Tosari

donderdag 18 juni '09: beklimming Bromo

vrijdag 19 juni '09: nationaal park Baluran / beklimming Kawah - Ijenberg

zaterdag 20 juni '09: Ferry en bus naar Bali; overzet van Bali naar Lombok, bus naar Rijaniberg

zondag 21 juni '09 / maandag 22 juni '09 / dinsdag 23 juni '09: 3 daagse vulkaantrekking

woensdag 24 juni '09 / donderdag 25 juni '09 / vrijdag 26 juni '09: overzet Bali naar Gili eilanden; luieren op Gili eilanden

zaterdag 27 juni '09: Senaru

zondag 28 juni '09: vervoer naar Padangbai, overzet Bali vanuit Lembar

maandag 29 juni '09 / 1 juli '09 / 2 juli '09: Ubud en Sedimen / Baturberg en meer

3 juli '09 / 4 juli '09: Lovina Beach

5 juli '09: terugvlucht vanuit Denpasar om 16u15, aankomst Taiwan om 21u30; vertrek Taiwan richting Charles De Gaulle om 23u55

6 juli '09: aankomst Charles De Gaulle om 7u25

Wat neem ik mee in de trekrugzak?

- ondergoed; sokken; shorts; t-shirts; lange broek; trui; kawé; zwemkledij; slaapkledij; sarong

- sandalen; bergschoenen; slippers

- pet; zonnebril

- lakenzak; slaapzak; kussen

- reisapotheek: pleisters; ontsmettingsmiddel; insectenzalf; immodium; motilium; afybryl; voltarengel; deet; malariapillen; anticonceptiepil; fixatiewindsel; antibioticum; eczemazalf; talkpoeder; zonnecréme; aftersun; lippenbalsem; nagelknipper; pincet; antibacteriële gel

- toilet: douchegel; shampoo; deodorant; tandpasta; tandenborstel; toiletpapier; gilette + gel; handdoeken; washandjes; papieren zakdoekjes; vochtige doekjes; kam; dagcrème

- zaklamp; zakmes; oordopjes; universele stekker; fototoestel; mp 3; gsm; batterijen, opladers; leesboek; trotter; schrijfgerief, notitieboek; snorkelgerief

- dagrugzak, buiktasje; jutezak; vloeibaar wasmiddel

- kopie vliegtuigticket; reispas + kopies; paspoort + kopies; pasfoto's

Terugkeer naar België

Onze laatste dagen op Aziatische bodem zijn aangebroken. Na de gibbon experience hebben we de oversteek gemaakt naar Thailand en vandaag nemen we opnieuw de nachttrein richting Bangkok. We komen in de vroege ochtend (15/11) aan in Bangkok en hebben dus nog voldoende tijd om souvenirs te kopenop de weekendmarket vooraleer we het vliegtuig nemen van 23u15 richting Istanbul. In Istanbul is het nog 2 uren wachten vooraleer we een vlucht hebben richting Brussel.

Wat mij vooral is bijgebleven:

- Bangkok is een stad vol contrasten en een vuile stad. De stad hangt vol smog. Niet voor niets dragen de meeste inwoners een maskertje.

- Laos is één van de armste landen ter wereld. Ondanks de armoede zijn de mensen steeds goedlachs en begroeten ze ieder met een welgemeende sabaidee! Hun thuis is ieders thuis.

- Laos wordt overheerst door puppies en kinderen. Ze kweken als zot. Ouderen zie je minder in het straatbeeld. Grote zus draagt steeds haar kleine broer op de rug mee.

- De fruitshakes zijn verrukkelijk! Het steeds moeten eten van rijst/stickyrice/noedels stak al snel tegen.

- Allemaal beestjes: fluogroene slangen, reuzegrote spinnen, knagende ratten, kakkerlakken, bloedzuigers, zéér mooie vlinders, 'reuze' eekhoorns, gibbons, reuzesprinkhanen, ghekko's...

...

The gibbon experience

Datgenewaar we allemaal zo naar uitkeken ... the gibbon experience!!!! We trekken de jungle in om aan ziplijnen 150 meter boven de grond te gaan zweven.

Voor vertrek krijgen we een korte toelichting betreffende de veiligheid en dienen we een contract te ondertekenen ( kwestie als er iemand te pletter stort,de organisatieniet verantwoordelijk kan worden gesteld ...)

Daarna gaat het richting de jungle. Gelukkig zijn we hier niet in het volle regenseizoen en kan de jeep ons relatief diep in de jungle brengen vooraleer we te voet verder moeten. Hier en daar ligt er wat modder op de weg en slipt de jeep van links naar rechts. Opbepaalde momenten verdwijnt de chauffeur zomaar eens vanachter zijnstuur en zitten we in een rijdende jeep zonder bestuurder!

Eénmaal gearriveerd in het dichtsbijzijnde dorpje gaanwe te voet verder. Het wordt een lastige klim van trappen, trappen en nog eens trappen ... amai, de kuiten! Eénmaal boven wordt ons een harnas overhandigt met ziptoestel en veilgheidskoord. Daarna gaat het richting de eerste ziplijn die ons naar onze boomhut brengt.

Bij de eerste zippogingen bots ik pal tegen een boom aan. Ik beslis om voortaan vroeger aan de rem te trekken ... bijgevolg zal ik in de loop van de experience vaak halverwege de ziplijn tot stilstand komen en ben ik genoodzaakt mij als een aapje aan de lijn voort te bewegen (arm- en buikspieren krijg je hiervan wel!)

De boomhut levert een zeer mooi zicht op de jungle en een enorm gevoel van vrijheid. De komende dagen zal dit onze uitvalshoek zijn om op zoek te gaan naar gibbons. Uiteindelijk zal ik enkel gibbons spotten, samen met een aantal 'reuze' eekhoorns.

Bij het lezen van het guestbook valt ons op dat iedereen het over 'de ratten' heeft ... en jawel, zodra het donker wordt komen de beestjes tevoorschijn. Ik beslis om mijn rugzak en schoenen binnenin het muskietennet te plaatsen bij het slapengaan. Een geluk, want bij het opstaan blijkt er aan de schoenen van Sabine en de rugzak van Wim geknaagd met een aantal gaten tot gevolg.

Verder was het enorm genieten bij het douchen. Wie kan er allemaal zeggen dathij in zijnblootje de jungle met alle bijhorendegeluiden en kreten heeft mogen bewonderen?

De laatste dag is het eventjes schrikken wanneer het ziptoestel van Malika het begeeft. De veiligheidskoord bewijst nog maar eens zijn nut.

Paktha: project vredeseilanden VECO

Zaterdag (08/11)ondernemen we een busrit van 8 uren naar Huai Xai. Zondagzullen we van daaruit een taxi nemen naar Paktha in aanwezigheid van Stuart Ling, een Australiër die reeds vele jaren in Laos woont en werkt voor het project vredeseilanden VECO. Het doel van dit project is het verbeteren van de 'voedselveiligheid'. Het focust zich op 4 onderdelen:

- rijsvelden en irrigatie

- upland agriculture (landbouw in bergachtige omgeving) en veeteelt

- het zoeken van fondsen

- het opbouwen an de organisatorische capaciteiten van de dorpelingen en de overheidspartner

Na een uiteenzetting, gegeven door Stuart, nemen we de jeep naar Paktha. Onderweg dienen weeven te stoppen, daar weeen rivier per auto niet over kunnen omdat de brug is weggespoeld door de voorbije moessonregen. De plaatselijke bevolking is al volop bezig met het bouwen van een 2de brug. We banen ons al lopend een weg over de reeds half opgebouwde brug en stappen aan de overkantin een andere jeep om onze weg te vervolgen.

In Paktha nemen we de speedboat tot Hatsa. Van daaruit moeten we te voet verder. Het wordt een tocht in de vlakke zon van 2 uren richting Khe. Tegen de avond bereiken we het dorp. Bij het avondmaal wordt het hard lachen wanneer Dieter beseft dat hij zojuist heeft zitten knabbelen aan de kop van een kip. Hij krijgt verder niets meer door zijn mondbij de gedachte zojuist de hersenen en de ogen te hebben opgegeten. Uiteindelijk zal hij in de loop van de nacht alles aan moeder natuur teruggeven. Naast het avondmaal genieten we volop van de rijstwijn die de locals speciaal voor onze komst hebben klaargemaakt. Het wordt een gezellige boel daar de wijn bij velen een beetje naar het hoofd stijgt.

De volgende dag staan we extra vroeg op om het landschap in de lage mist te bewonderen. De paadjes zijn verraderlijk glad en bij de terugkeer zak ik efkes in de afgrond. Gelukkig gaat deze niet te diep en kan ik er ongeschonden uitkruipen. In de loop van de middag keren we terug richting Pakhta.

3 daagse moutainbike tocht

Na een busrit van ongeveer 8 uur vanuitNong Khiaw arriveren we in Luang Namtha.

Van hieruit ondernemen we een fietstocht richting Muang Sing (1ste dag). Het gaat om een afstand van 60 km waarvan 40 km stijgen en 20 km afdalen. Af en toe stoppen we voor een bezoek aan een dorpje. De temperaturen zijn vandaag bijzonder hoog en door de hoge inspanning krijg ik een eerste hyperventilatieaanval na 25 km stijgen. Ik wil toch doorgaan, maar krijg al snel een 2de hyperventilatieaanval. Tenslotte besluit ik de beklimming te stoppen en achteraan de tuk tuk plaats te nemen. Na enige tijd krijg ik gezelschap van Mia die er ook de brui aan geeft. De afdaling wordt in de gietende regen afgelegd wat niet ongevaarlijke toestanden met zich meebrengt.

De 2de dag fietsen we 35 km off and on road langs de Chinese grens. Het is dolle pret daar het opnieuw ploeteren is in de modder en door riviertjes.

De 3de dag fietsen we 30 km on and off road terug, richting Luang Namtha.